Belli ki insanlar kolayca unutuyor. Nerede o eski bayramlar diyerek klişe bir sözle başladım. Artık ben de böyle söylemeye, sormaya başladım. Aslında özlediğimiz çocukluğumuz ve geride yitip giden sevdiklerimizdir. Sabahları çocuk iken bizler erken uyandırılır. Bayram öncesinde alınan elbise ve ayakkabılarımızı giyer. Büyüklerimizin evine gidilir ve herkes birbiri ile bayramlaşır. Büyüklerimizin elleri öpülür. Harçlıklar alınır. En son bayram sofrasına oturulurdu. Bayram denince bunları gördüğümüz için aklıma gelenler bunlar.
Artık kolay kolay bayram coşkusunu kimse yaşamıyor. Çoğu insan onu normal bir günmüş gibi geçiriyor. Bazen bana da öyle gelmeye başladı. Aslına bakarsak yaş ilerledikçe çocukluğumu özlüyorum. Sanırım bir de yitirdiğim aile büyüklerini gözlerim arar oldu. Bir bayram anneanne evinde diğer bayram babaanne evinde geçen günler olmadığından eski bayramlardaki tat yok gibime geliyor.
Bazı şeyler eksik olsa da geride kalanlarla daha nice güzel bayramlarımız olsun. Bayramı bayram yapmak bir bakıma elimizde. Herkesin bayramını kutlarım, iyi bayramlar diliyorum.
Burada gülümsedim, aynı başlıkla yakın zamanda fakat soru işaretsiz bir yazı yazmıştım.:)
YanıtlaSil