Bayram demek tatil demek değildi. Üç günlük bayramlar daha fazla tatil yapılsın diye haftasonları ile birleştirilip dokuz gün tatil yapılmazdı. Yani bayramlarımız tatil için değil, gerçekten bayramdı bizler için. Bayram sabahları erkenden kalkılır. Bayram namazı için caminin yolu tutulur. Namaz sonrası evde bayramlaşma heyecanı içinde büyük küçük herkes sıraya girerdi. Küçükler büyüklerin ellerini öperdi. Aradaki kırgınlıklar unutulur. Kıskançlık ve haset nedir bilmezdik bayramlarımızda.
Kapı kapı dolaştığımız evlerimiz vardı. Gittiğimiz kapıdan, çaldığımız zilden emindik. Kapılar muhakkak açılır ve çocuklara harçlık, şeker verilmeden gönderilmezdi. Kapılar çocuklara ardına kadar açıktı. Çocuklar mutlu mesut bayramı yaşardı. Bir sonraki bayramlar dört gözle beklenirdi.
Peki ne oldu bizlere? Bayramlar mı eskidi bizler mi yaşlandık.
Bilir misiniz şarkıcı İbrahim Sesigüzel'i? O yıllara özlemini "Mutlu bayramlar vardı, Kimbilir nerde kaldı." diye ne güzel şarkısında dile getirmiş.
Benim balonlarım vardı
Onları kimler aldı
Mutlu bayramlar vardı
Kimbilir nerde kaldı
Dostumdu benim balonlar
Çocuklar beni anlar
O çocuklar ve o balonlar
O çocuk yüzlü bayramlar şimdi nerdeler
Hani nerde o ışıklar çocuksu sevgiler
Gitti mi yoksa yine gelir mi o günler
Nerde kaldı masallar sevgiler günler
Söylenen bütün masallara inanırdık
Onlar mı bizi kandırdı biz mi aldandık
Bayramları bekler bayramları yaşardık
Bayramlar mı eskidi bizler mi yaşlandık
Yazıma yorum yapabilmeniz için daha önceden hesabınızı seçmeniz gerekmektedir. Herhangi bir hesabınız yoksa anonim olarak da yorum yapabilirsiniz.